‘In een hypnose sessie ben ik op bezoek bij mijzelf als pasgeboren baby en zie ik mezelf frisgewassen en aangekleed in mijn wieg liggen. Ik neem mijn baby-ik in mijn armen en vraag: ‘Wat heb jij het meest nodig om te kunnen blijven wie je nu bent, deze meest volmaakte mens die alle mogelijkheden in zich heeft?’ Het antwoord komt onmiddellijk. ‘Weten dat ik geliefd ben, voelen dat er van me gehouden wordt en me gezien voelen.’ Ik ben ontroerd door het heldere antwoord en ik voel dat dat zo waar is.’
Dit is een citaat uit mijn boek ‘Intuïtief ouderschap, energetisch verbinden met je kind vanaf de bevruchting’. Vooral dat gezien voelen resoneert nu sterk met mij. Wat bedoel mijn kleine baby hier? Zich gezien voelen maakt dat een kind zich ten volle kan ontplooien, helemaal zichzelf kan zijn. Zich gezien voelen betekent dat de kijker zich richt naar jou, jou ziet voor wie je bent. En moeite doet in ieder geval uit te vinden wie je bent en jou daarmee vol respect benadert. Dus niet de fantasieën die je hebt over wie de ander is, maar de ander de ruimte geven zich te laten kennen voor wie zij/hij is. Ik schreef daar al eerder het blog ‘De baby die jij straks ziet is niet je baby’ over op Parent2B. Parent2B is een blog- en informatiesite voor ‘ouders in wording’, wat ik een aantal jaren geleden vol enthousiasme startte.
Effect van je gezien voelen
Zich gezien voelen is breder. Het is ook zich gehoord voelen en ingevoeld voelen en figuurlijk zich geroken en geproefd voelen. Dit zijn allemaal zintuiglijke ervaringen die allemaal hun eigen deel aangeven van wat iets is en wie iemand is. Heb je wel eens meegemaakt dat een schilderij opeens gaat leven als je er wat langer naar kijkt? Ik wel en op zo’n moment zie ik ook wat de schilder zag toen het geschilderd werd.
Wij gebruikten poppen op de Child’Space training om vaardigheden te oefenen. Het gebeurde regelmatig dat die pop in mijn handen tot leven kwam, bijna zo sterk dat het leek alsof zij ging praten. De eerste keer schrok ik me rot, ben ik nu gek aan het worden? De andere keren genoot ik gewoon ten volle van de ervaring. Misschien heb je ook wel eens zo iets mee gemaakt. Het zou leuk zijn als je dat dan deelt hier onderaan dit blog.
Wat je aandacht geeft groeit
Ik heb de laatste tijd een aantal ervaringen opgedaan die daar een parallel mee zijn. Alles is energie, dus ook de aarde, de planten en de bomen. Ik voelde een boom waar ik met iemand onder zat op een bankje tegen de stam. Het voelde heel fijn en intens stromend en de boom fluisterde mijn metgezel in: ‘mijn energie is er altijd, maar als iemand zich met mij en met mijn energie verbindt gaat mijn energie meer stromen’. Dat is wat er letterlijk gebeurt: de boom straalt en geeft royaal van haar energetische stroom aan een ieder die haar opmerkt, die haar ziet, die haar invoelt. En dat is exact wat er gebeurt met kinderen als ze zich gezien voelen: ze floreren, ze gaan stralen en voelen zich prettig en delen rijkelijk van hun welzijn met de omgeving. Door hun stralend humeur, door een blik terug of ook door meer te gaan stromen en daarmee terug te geven aan alles en iedereen om zich heen.
Wat als je niet gezien wordt of je niet gezien voelt?
Het volgende citaat is het vervolg op het bovenstaande citaat:
‘Als mijn moeder me ziet als een van haar vele taken − wassen, baby voeden, poetsen, baby verzorgen, koken − dan word ik als baby ‘verdingd’ en niet meer als persoon benaderd. Als zij echter een liefdesband met me heeft en me op die manier benadert als ze me uit de wieg haalt, kan ik haar liefde voelen en geeft dat mij de kracht om helemaal mezelf te zijn in plaats van me aan te passen aan wat ik denk dat er van me wordt verwacht.’
Dit is wat voortkomt uit niet gezien voelen of ingevoeld: het kind past zich aan aan wat het denkt wat er van haar/hem verwacht wordt. Het hoopt dat daardoor de ouder haar/hem gaat opmerken en zien. Hoe minder gezien voor wie het is, des te harder het kind haar/zijn best zal doen om in de ogen van de ouder of verzorger het kind te zijn wat ze willen en wat mogelijk wel hun aandacht krijgt als beloning. Die aanpassing is een soort overlevingsstrategie, want zonder het zich gezien voelen kwijnen kinderen weg, emotioneel gezien. Mijn overlevingsstrategie was: vriendelijk en hulpvaardig zijn. Het werkt mijn hele leven in al mijn handelen door, soms tot en met over me heen laten lopen.
Herken jij naar aanleiding van dit verhaal ook een overlevingsstrategie? Ik nodig je uit daarover te delen in het commentaarveld hieronder. Het helpt anderen ook inzicht te krijgen.